Ang Kaplastikan ng National Bible Sunday

Ngayong linggo ipinagdiriwang natin ang Pambansang Linggo ng Biblia. Bakit nga ba? Sino bang nagsabi na gawin natin ito? Sa katunayan, hindi naman ito isang pagdiriwang na pinasimulan mismo ng Simbahang Katolika, bagkus ay pinasimulan ng pamahalaan sa pangunguna ng dating Pangulong Ferdinand Marcos, at saka inamyendahan ng mga dating Pangulong Corazon Aquino at Fidel Ramos, at ng kasalukuyang Pangulo, Rodrigo Duterte.

PROCLAMATION No. 2242
DECLARING THE LAST SUNDAY OF NOVEMBER AS BIBLE SUNDAY AND THE WEEK FOLLOWING AS NATIONAL BIBLE WEEK AND EVERY YEAR THEREAFTER.

WHEREAS, it is a policy of the State enunciated in the Constitution that the government shall aid and encourage the development of the moral character and personal discipline of the people;

WHEREAS, certain activities pursued in the exercise of religious freedom contribute to the attainment of this goal which should receive the encouragement and support of the government upon the condition that all religious sects shall be accorded the same priveleges and opportunities;

WHEREAS, the Bible has been recognized by both Christians and non-Christians alike as an exellent source of principles for the development of moral character and personal discipline;

WHEREAS, Christian churches throughout the country celebrate Bible Sunday every year to encourage the reading of the Holy Bible as an instrument to develop moral character, personal discipline, understanding and unity among our people;

WHEREAS, it is fitting and proper that national attention be focused on the important role played by the reading and study of the Bible in molding the moral fiber of our citizenry.

NOW, THEREFORE, I, FERDINAND E. MARCOS, President of the Philippines, by virtue of the powers vested in me by law, do hereby declare the first Sunday of Advent as Bible Sunday and the week following as National Bible Week and every year thereafter under the auspices of the Philippine Bible Society and other involved organizations.

I encourage radio stations throughout the country to air Bible readings everyday during the week.

IN WITNESS WHEREOF, I have hereunto set my hand and caused the seal of the Republic of the Philippines to be affixed.

Done in the City of Manila this 19th day of November, in the year of Our Lord, nineteen hundred and eighty-two.

PROCLAMATION No. 44
AMENDING PROCLAMATION NO. 2242

WHEREAS, it has been unanimously agreed upon by the members of the Philippine Bible Society, Inc. Board that the observance of National Bible Week and Bible Sunday be held at a time when there are no other celebrations or activities to make the celebration more exclusive and meaningful;

NOW, THEREFORE, I, CORAZON C. AQUINO, President of the Philippines, by virtue of the powers vested in me by law, do hereby declare the last week of January, 1987 as National Bible Week and the Sunday ending as Bible Sunday and every such week and day of every year thereafter as such National Bible Week and Bible Sunday, under the auspices of the Philippine Bible Society, Inc. and other involved organizations.

I urge radio and television stations throughout the country to air, and the print media to feature, Bible readings everyday during the week.

IN WITNESS WHEREOF, I have hereunto set my hand and caused the seal of the Republic of the Philippines to be affixed.

Done in the City of Manila, this 21st day of November, in the year of Our Lord, nineteen hundred and eighty-six.

PROCLAMATION No. 1067
DECLARING THE LAST WEEK OF JANUARY OF EVERY YEAR AS NATIONAL BIBLE WEEK

WHEREAS, it is a policy of the state enunciated in the Constitution that the government shall aid and encourage the development of the moral character and spiritual foundation of the Filipino people;

WHEREAS, certain activities pursued in the exercise of religious freedom contribute to the attainment of this goal which should receive the encouragement and support of the government upon the condition that all religious denominations of whatever persuasion shall be accorded the same priveleges and opportunities;

WHEREAS, the Holy Bible is recognized by both Christians and non-Christians alike as an exellent source of life-giving principles to develop a values-oriented, morally strong and socially responsible citizenry;

WHEREAS, it is fitting and proper that national attention be focused on the importance of reading and studying the Bible in molding the spiritual, moral and social fiber of our citizenry;

NOW, THEREFORE, I, FIDEL V. RAMOS, President of the Philippines, by virtue of the powers vested in me by law, do hereby declare the last week of January of every year as National Bible Week.

This supersedes Proclamation No. 44 dated November 21 1986.

IN WITNESS WHEREOF, I have hereunto set my hand and caused the seal of the Republic of the Philippines to be affixed.

Done in the City of Manila, this 26th day of August in the year of Our Lord, nineteen hundred and ninety seven.

PROCLAMATION No. 124
DECLARING THE MONTH OF JANUARY OF EVERY YEAR AS NATIONAL BIBLE MONTH CULMINATING IN THE LAST WEEK THEREOF AS NATIONAL BIBLE WEEK

WHEREAS, the State recognizes the religious nature of the Filipino people and the elevating influence of religion in human society;

WHEREAS, while maintaining neutrality in its treatment of all religious communities, the government is not precluded from pursuing valid objectives secular in character even if it would have an incidental result affecting a particular religion or sect;

WHEREAS, the 1987 Constitution calls on the government to support efforts to strengthen the ethical and spiritual values and to develop the moral character of the Filipino people;

WHEREAS, history bears witness to the profound impact of the Bible on the life of nations, and to how it has moved and inspired many people, including statesmen and social reformers, to work for the betterment of their fellow human beings even at great cost to themselves;

WHEREAS, it is fitting and proper, for the molding of the spiritual, moral and social fiber of our citizenry, that national attention be focused on the importance of reading and studying the Bible;

NOW, THEREFORE, I RODRIGO ROA DUTERTE, President of the Philippines, by virtue of the powers vested in me by law, do hereby declare the month of January of every year as National Bible Month, culminating in the last week of January as the National Bible Week.

IN WITNESS WHEREOF, I have hereunto set my hand and caused the seal of the Republic of the Philippines to be affixed.

Done in the City of Manila, this 5th day of January, in the Year of our Lord, two thousand and seventeen.

Kinikilala ng gobyerno ang kahalagahan ng pagbabasa at pag-aaral ng Biblia, subalit tungo sa anong layunin?

• Sa Proclamation No. 2242, ang layunin ay "molding the moral fiber of our citizenry."
• Sa Proclamation No. 1067, may mga nadagdag: "molding the spiritual, moral and social fiber of our citizenry." Gayon din ang sinasabi sa Proclamation No. 124.

Bakit kaya kinailangang idagdag ang espirituwal at panlipunang pagpapahalaga? Tila may kinalaman dito ang nasasaad sa umiiral na Konstitusyon. Sa panahon ni Pangulong Marcos, ang itinataguyod ng Konstitusyon ay ang "moral character and personal discipline." Sa Konstitusyon ng 1987, kasama na sa mga itinataguyod ang "spiritual foundation," "ethical and spiritual values," atbp. Ito'y mga layuning maganda sa pandinig, pero ano bang paliwanag dito ng mga pangulong naglabas ng mga naturang proklamasyon? Para sa kanila, ano bang sukatan ng isang taong may moral, espirituwal, at panlipunang pagpapahalaga? At mabisa nga bang nakakamit ang mga layuning ito sa pamamagitan lang ng pagbabasa at pag-aaral ng Biblia? Sa totoo lang, nauunawaan ba nila ang mga pinagsasasabi nila?

Ano bang gusto ng gobyerno na gawin natin tuwing "National Bible Month"? Ang tanging binabanggit ay ang panghihikayat sa mga istasyon ng radyo at telebisyon at sa iba't ibang print media na magtampok ng mga pagbasa sa Biblia araw-araw sa buong panahon ng pagdiriwang. Kakatwa, dahil kahit walang panghihikayat ng gobyerno, dati na itong ginagawa ng Simbahan, at araw-araw pa nga sa buong taon, hindi lang tuwing Enero. Araw-araw ay may Banal na Misa, at alam naman nating ang mga pagbasa ng Biblia ay isang mahalaga at permanenteng bahagi ng ating mga pagsamba at debosyon mula pa noong kapanahunan ng mga Apostol magpasa-hanggang ngayon. Ganyan din sa mga pagsamba at pagtitipong ginagawa sa ibang mga sekta. Maliban na lang kung sadya kang magbubulag-bulagan o magbibingi-bingihan, o kung lubos mong tatalikuran ang Cristianong Pananampalataya at permanente kang maninirahan sa isang malayo at liblib na isla, kabundukan, o kuweba, hindi mo magagawang takasan ang Biblia sa iyong pang araw-araw na pamumuhay. Namumuhay tayo ngayon sa isang bansang lagi ka na lang may maririnig o makikitang Bible verse, sa ayaw mo man o sa gusto, napapansin mo man o hindi.

Kaya nga ang tanong: Sa kabila ng laganap na presensya ng Biblia sa buhay nating mga Pilipino, bakit parang wala namang pagunlad sa ating mga moral, espirituwal, at panlipunang pagpapahalaga? Ang daming sumusuporta sa diborsyo, bagama't letra-por-letra na ngang nasusulat: "For I hate divorce, says the LORD, the God of Israel" (Malachi 2: 16 NABRE). Binabalewala natin ang pagkakaroon ng kabit, pagtatalik ng mga di kasal, homoseksuwalidad, paglalasing, atbp., gayong tahasan na ngang sinasabi: "Do not be deceived; neither the immoral, nor idolaters, nor adulterers, nor homosexuals, nor thieves, nor the greedy, nor drunkards, nor revilers, nor robbers will inherit the kingdom of God." (1 Corinthians 6: 9-10 RSVCE2). Sa Facebook, ang daming mga mahihilig magdebate gamit ang Biblia, at karaniwan na sa kanilang magmurahan, magbintangan, magsiraan, magbantaan, atbp. Kung hindi naman tayo nagagawang mapagbuti ng Biblia sa kabila ng di matatakasang presensya nito sa buhay natin, ano pang pakinabang ng pagkakaroon ng "National Bible Week" o "National Bible Month"?

Hindi ko maiwasang isipin na ang mga naturang proklamasyon ay pawang pagdadamit-tupa lang ng gobyerno, at ang talagang layunin ay ang magbait-baitan at magkunwaring kaibigan ng Cristianismo, habang dahan-dahang nagpapatupad ng mga imoral na batas at programa. Kung talagang kinikilala natin ang kahalagahan ng Biblia, bakit hindi isama ang Bible Study sa curriculum ng elementarya, hayskul, at kolehiyo? Bakit kay dali lang para sa gobyerno na limitahan o ipagbawal ang pagsisimba, gayong sa Banal na Misa binabasa at naipaliliwanag nang maayos ang Biblia? Bakit may mga pinunong naluluklok sa katungkulan kahit lantarang imoral, lantarang kumakalaban sa Simbahan, lantarang sumasalungat sa mga aral ng Biblia? Hindi ako laban sa pagkakaroon ng pambansang linggo/buwan ng Biblia, bagkus laban ako sa paimbabaw na pagdiriwang nito.

Ang landas ng kabutihan ay hindi lang tungkol sa pagbabasa at pag-aaral ng Biblia. Ang pagpapahalaga sa Biblia ay hindi naisasagawa sa pamamagitan ng mga walang kapararakang pagsasangkalan ng mga pinili, wala sa konteksto, at sinaulong taludtod. Balewala ang pamamahagi ng mga Biblia kung wala namang kalakip na tamang pagpapaliwanag. Walang saysay ang mga pagpapaliwanag, kung hindi bubuksan ng Panginoon ang isip ng taong pinagpapaliwanagan. At sayang lang ang biyaya ng katotohanan, kung wala ka namang kababaang-loob at paninindigan na tumalima rito. Sa likod ng tila mabuting layunin ng "National Bible Month" ay ang mga nagkukubling kamalian ng Sola Scriptura, kapaimbabawan ng mga pulitiko, at mababaw na konsepto ng pagiging "mabuting mamamayan."

"We can get to heaven without reading the Bible. If that were not so, then people who are unable to read would be in a very hopeless state. If it were necessary to read the Bible in order to get to heaven, most of the people who lived before the invention of printing (over five hundred years ago) also would find heaven closed to them."

LEO J. TRESE
The Faith Explained (3rd edition), p. 559

DISCLAIMER:
Ang iyong mga nabasa ay pawang sariling pagpapaliwanag ko lamang bilang isang indibiduwal na Katolikong layko batay sa aking sariling pagkakaunawa sa mga aral ng Simbahan, at sa gayo'y hindi dapat ituring na opisyal/pormal na kapaliwanagan ng Simbahang Katolika, at hindi rin kumakatawan sa panig ng alinmang samahang pang-Katoliko. — MCJEFF

Ang Aking Opinyon Hinggil kay Maxene Magalona

UPDATED: 11:08 AM 1/12/2023

Sino ba si Maxene Magalona?

• Isinilang noong ika-23 ng Nobyembre, 1986, anak ng sikat at yumaong rapper na si Francis Magalona, si Maxene Sofia Maria Magalona ay isang aktres, assistant director, modelo, host, at yoga instructor.
• Nakapagtapos ng bachelor's degree sa Social Sciences sa Ateneo de Manila University, noong Marso, 2010.
• Aniya, malaki ang naitutulong sa kanya ng yoga para lunasan o ibsan ang kanyang Complex Post Traumatic Stress Disorder (C-PTSD).¹

 

Ang kontrobersyal na Instagram post

Kamakaila'y naging usap-usapan, lalo na sa panig ng mga Katolikong apolohista, ang post ni Maxene hinggil sa kanyang paninindigan na "hindi labag sa Diyos" ang kanyang paggamit sa imahen ni Ganesha para sa pag-aalis ng mga balakid sa buhay, ng mga kristal para sa kaliwanagan ng pag-iisip at wagas na pag-ibig, ng mga japamala para sa pagbigkas ng mga Sanskrit mantra, at ng sage at palo santo para sa pagtataboy ng mga negatibong enerhiya at pagbibigay-galang sa daigdig ng mga espiritu. Nabanggit din niya na kaakibat ng mga ito ay ang paggamit niya ng mga benditadong rosaryo na binasbasan sa Fatima, Portugal (Kung totoong benditado, ibig sabihi'y lantaran siyang nagkakasala ng sacrilege — alalaong-baga'y paglapastangan sa bagay na banal), at ang kanyang pagdarasal ng Ama Namin at Aba Ginoong Maria dahil nagdudulot ang mga ito sa kanya ng kapayapaaan ng kalooban.

Pinagsabihan niya ang kanyang mga kritiko:

• Dapat respetuhin ang lahat ng mga relihiyon at paniniwala.
• Ang relihiyon, bagama't isang magandang paraan ng pagpapahayag ng pananampalataya, ay di maituturing na tanging paraan.
• Kalooban ng Diyos na magkaroon ng pagkakaisa at kaayusan sa mundo, sa kabila ng mga magkakaibang relihiyon at paniniwala.
• Ang Diyos ay enerhiya, ang Diyos ay pag-ibig, at ang relihiyon ay pag-ibig, kaya't ang Diyos ang kanyang relihiyon.²

 

Ang dahilan ng pagkatalikod ni Maxene

Hindi biro ang pinagdaraanang hirap ng mga taong may C-PTSD. Bukod sa mga karaniwang sintomas ng post-traumatic stress disorder,³ nakararanas din sila ng mga karagdagang sintomas: magulong emosyon, negatibong pananaw sa sarili, masidhing damdamin ng kahihiyan, pagsisisi, at kabiguan, at hirap sa pakikipagkapwa. Ilan sa mga mariing inirerekumenda ng mga psychologists sa panggagamot ng kundisyong ito — sapagkat ang sinasabing bisa ay kinakatigan ng mga siyentipikong ebidensya — ay ang mga sumusunod:

1. Cognitive behavioral therapy (CBT)
2. Cognitive processing therapy (CPT)
3. Cognitive therapy (CT)
4. Prolonged exposure therapy (PE)

Sa kabila ng mga ito, may mga nauusong "alternatibong pamamaraan" ng panggagamot sa C-PTSD — na walang sapat na mga pag-aaral na pinagbabatayan — at kabilang dito yaong tinatawag na "Trauma-sensitive Yoga", at ito marahil ang tinutukoy ni Maxene na di-umano'y nakatutulong sa kanyang kundisyon.

Maaari bang mag-yoga ang isang Cristiano? Oo, subalit may paalaala ang Catholic Bishops' Conference of the Philippines (CBCP) hinggil dito. Sa inilabas nilang "Primer on New Age" noong January 8, 2003, paliwanag ng mga Obispo:

"Some techniques of yoga, Zen, tai chi, qi gong, and similar practices have become widely used in Christian circles. These techniques include certain postures, certain body movements, the use of mantras, and breath control. They have been found useful to bring about relaxation, quieting, inner silence, awareness, and focusing.

"These techniques and practices emerged from various Eastern religious contexts, such as Hinduism, Buddhism, or Taoism. Nevertheless some of their techniques can be separated from their original religious presuppositions, though admittedly often with some difficulty. • To the extent that this separation from a non-Christian religious setting is possible and is in fact carried out, and • to the extent that they are situated in the setting of the Christian worldview, these techniques can be used as preparations or as aids for Christian prayer." (no. 31)

Oo, maaaring makatulong ang yoga sa kundisyon ni Maxene. Oo, bilang binyagang Katoliko, maaari siyang mag-yoga, KUNG ➊ gagamitin lamang niya yaong mga elemento ng yoga na talagang nakatutulong, at ➋ ihihiwalay niya ang mga ito sa di-Cristianong kontekstong orihinal na pinaggagamitan sa kanila, at ➌ gagamitin niya ang mga ito batay sa isang maka-Cristianong pananaw. Madali bang gawin ang mga ito? Ayon na rin mismo sa CBCP, hindi. Ang tanong: Nagawa ba ni Maxene ang mga iyon? Alam nating hindi, kaya't kung iisipin, walang dapat ikagulat kung siya'y natalikod sa Cristianong Pananampalataya. Nangyari sa kanya ang kapahamakang pangkaluluwa na noon pa ma'y ibinabala na ng Simbahan:

"Some of these programs teach simple techniques of relaxation, of concentration, or of strengthening the memory or the will, which produce immediate results in their clients. These techniques, which have nothing extraordinary about them, are often wrapped in pseudoscientific language and are held up as great discoveries or secrets of ancient wisdom. Without warning the client, they frequently move from psychological or emotional therapy, to non-Christian doctrines regarding the spiritual world, incorporating elements of pantheism, gnosticism, and Eastern non-Christian religions and spiritualities, especially Buddhism, Hinduism, and Taoism. They tend to attribute a supernatural character to even the most modest results of their techniques. From there they go on to convince, the clients of their 'special powers,' their 'enlightened consciousness,' or whatever they choose to assert. Some of these programs are presented as excellent complements to Christianity, when in fact they, are based on concepts that are incompatible with Catholic Christian faith." (Ibid, no. 28)

Bakit ka "triggered"?

"If you get triggered by this post, you have to ask yourself why." Ito ang pambungad na tugon ni Maxene sa mga Cristianong sinasaway siya sa kanyang kamalian. Ayon sa Merriam-Webster, ang kahulugan ng "triggered" ay "caused to feel an intense and usually negative emotional reaction". Mayroon nga bang mga na-"triggered" ng post ni Maxene? Bilang isang Cristiano, nagkaroon ka ba ng matinding negatibong damdamin nang malaman mo ang mga kakatwang seremonyas na ginagawa niya para tugunan ang mga sari-saring pangkaisipan, pangdamdamin, at pangespirituwal niyang pangangailangan? Kung ako ang tatanungin, sa totoo lang, wala akong pakealam. Desisyon iyan ni Maxene para sa sarili niya. Hindi ko siya personal na kilala. Wala siyang mahalagang papel sa buhay ko, at wala rin akong mahalagang papel sa buhay niya. Siya'y nasa hustong gulang na, nasa katinuan, may pinag-aralan, may pera, atbp. — naipagkaloob na sa kanya ang mga pagkakataong kilalanin ang relihiyon kung saan siya nabinyagan. Kung hindi niya ibig unawain ang panig ng Simbahan, siya na ang pumili ng sarili niyang kapahamakan.

Bilang mga Katoliko, tinuruan tayo ng Second Vatican Council na rumespeto sa kalayaang pang-relihiyon ng bawat tao; nasasaad iyan sa dokumentong Dignitatis Humanae na itinaguyod ni Pope Paul VI noong December 7, 1965. Subalit anong ibig sabihin niyan? Nangangahulugan ba na walang tama at mali sa mga paksang relihiyoso? Nangangahulugan ba na pare-pareho lang ang lahat ng mga relihiyon? Kalooban ba ng Diyos na magkagulu-gulo ang sangkatauhan pagdating sa relihiyon?

Bilang mga Katoliko, mahalagang maging malinaw sa atin ang tunay na diwa ng religious freedom. Ito ang mga puntong dapat nating isaisip:

1. Ang nag-iisang tunay na relihiyon ay lubos na namamalagi (subsists in) sa Simbahang Katolika (CCC 816). Oo, maraming di Cristianong relihiyon, at hindi sila mga tunay na relihiyon. Oo, maraming mga di-Katolikong Simbahan at pamayanang eklesiyal, at marami silang mga kakulangan at pagkakamali. Sa Simbahang Katolika lamang masusumpungan ang tunay na relihiyon, taglay ang lahat ng mga katotohanang mapanligtas, lahat ng mga kaparaanan ng kaligtasan, at siyang tanging pinangangalagaan ng Diyos mula sa lubos na pagkalipol (indefectibility) at pormal na pagtuturo ng kamalian (infallibility). Malinaw, kung gayon, na hindi mo maaaring sabihin na pare-pareho lang ang lahat ng mga relihiyon. Hindi mo maaaring ipantay ang Simbahang Katolika sa mga di-Cristianong relihiyon at paniniwala. Hindi mo maaaring ituring ang Simbahang Katolika na isa lamang sa maraming pwedeng pagpilian. Bilang Katoliko, dapat alam mo na ang religious indifferentism — alalaong-baga'y ang paniniwalang pare-pareho lang ang lahat ng mga relihiyon sa mundo — ay isang erehiyang tahasang kinokondena ng Simbahang Katolika.
2. Tungkulin ng bawat tao na hanapin ang katotohanan, tanggapin ito, at panindigan ito. Habang nagpupunyagi ang Simbahan na ipalaganap ang Ebanghelyo, inaasahan naman ng Diyos na ang bawat tao ay magkukusang makinig sa tinig ng Simbahan, sa tulong ng grasya at ng katutubong kakayahang mag-isip at mangatuwiran.
3. Ang pananampalataya ay isang malayang pagtugon; hindi ito maaaring ipilit. Habang kalooban ng Diyos na "maligtas ang lahat ng tao at sumapit sa pagkakilala sa katotohanan" (1 Timoteo 2: 4), hindi ito sapilitang mangyayari sa ayaw mo man o sa gusto. Ililigtas ka ng Diyos, subalit inaasahan niya ang iyong pagtalima. Ipakikilala niya sa iyo ang katotohanan, subalit hihintayin niyang pag-aralan mo ito, pag-isipan mo ito, unawain mo ito, at kusang-loob na tanggapin ito. IYAN ANG DAHILAN KUNG BAKIT KAILANGAN NG RELIGIOUS FREEDOM. Pinoprotektahan ng kalayaang ito ang dignidad ng bawat tao, at binubuksan ang pintuan ng kaligtasan para sa lahat.

Isang kabalintunaan na habang iginigiit ni Maxene na nirerespeto niya ang lahat ng mga relihiyon at paniniwala, tahasan naman niyang iniinsulto ang Diyos na naghayag ng kanyang sarili sa mga patriarka at mga propeta, at kalauna'y sa pamamagitan ng kanyang Anak na nagkatawang-tao. Kung may inihayag ang Diyos, dapat mo siyang paniwalaan; hindi mo ihahanay ang kanyang mga salita sa mga katuruan ng ibang relihiyon. Ang Diyos ng Cristianong Relihiyon ay hindi isang "enerhiya" na maaaring maniobrahin ng mga rituwal, mantra, pinatuyong dahon, at kristal. Napaka-dakila ng ating Diyos:

"Iisa ang totoo at buhay na Diyos, Manlilikha at Panginoon ng langit at lupa, makapangyarihan, walang-hanggan, di-masukat, di-malirip, di-maarok na karunungan at kalooban at sa bawa't kaganapan . . . isang natatanging buod pang-espirituwal, tunay na payak at di-nagbabago . . . tunay at totoong naiiba kaysa sa mundo, pinakabanal sa Kanyang Sarili, at may di-maipahayag na kadahilanan sa lahat ng nabubuhay o maaaring maisip maliban sa Kanyang Sarili." (KPK 303)

Ano si Ganesha ng Hinduismo kung ikukumpara sa nag-iisang tunay na Diyos? Anong mga "balakid" ang kaya niyang tanggalin na hindi kayang tanggalin ng Diyos? Anong kapangyarihan na meron siya na wala ang Diyos? Ang pagtitiwala sa isang diyus-diyusan ay malinaw na paglapastangan, malinaw na pangiinsulto, at malinaw ding isang anyo ng pagmamalaki sa panig ng taong sumasamba sa ibang diyos. "Huwag kang magkakaroon ng ibang mga diyos maliban sa akin." (Exodo 20: 3) — Ano't napakadaling kinalimutan ni Maxene ang una't napakahalagang utos na ito? Gayon na lang ba ang naging epekto ng C-PTSD sa kanyang pag-iisip, kaya't nawalan na siya ng kakayahang mapagtanto ang matibay na pangangatuwiran sa likod ng Cristianong Pananampalataya?

Hinggil sa paggamit ng mga kristal para sa kaliwanagan ng pag-iisip at wagas na pag-ibig, walang kailangang pagtalunan sapagkat malinaw na ito'y walang anumang siyentipikong pinagbabatayan.⁴ Ito'y isang uri ng pamahiin, at sa gayo'y itinuturing na kasalanang mortal sa ating mga Katoliko ang paniniwala sa mga ito. Walang masama na ma-"triggered" sa mga di-siyentipikong "lunas" na itinataguyod ni Maxene, dahil maaaring magdulot iyan ng mga pisikal na kapahamakan (na maaaring humantong sa kamatayan) sa mga taong maniniwala sa kanya, na sa halip na magpagamot sa mga totoong doktor ay gagamutin na lang ng mga kristal ang kanilang mga malubhang karamdaman.

Huwag tayong mananahimik

Kapag may mali, sawayin at itama; ganyan ang totoong nagmamahal. Kung mahal mo ako, at natuklasan mong itinuturo ng relihiyon ko na kailangan kong uminom ng lason para makapasok sa Langit, hindi mo ba ako pipigilan? Kung itinuturo ng relihiyon ko na ialay sa aming diyosa ang puso ng anak mo, ibibigay mo ba sa akin ang anak mo para ipapatay, bilang pagrespeto sa aking paniniwala? Kung ang relihiyon ko ay galit sa mga rebulto ng mga Santo, wala bang karapatang umalma ang mga Katoliko kung maninira ako ng rebulto? Kung nakasisira sa kalikasan at nasasangkot sa mga kaso ng child labor ang pagmimina ng mga kristal na ginagamit ni Maxene, pababayaan mo na lang ba siya sa pangongolekta niya ng mga kristal?

Oo, may C-PTSD ka, pero kung ginagamit mo iyan bilang sandata para kalabanin ang Diyos at ang kanyang Simbahan, wala kaming pakealam sa C-PTSD mo. Hindi kailanman naging gamot sa C-PTSD (at sa anumang sakit sa pag-iisip) ang pagtalikod sa Cristianong Pananampalataya. Hindi dahilan ang C-PTSD para balewalain ang agham. Hindi batayan ang C-PTSD para patahimikin ang tinig ng katuwiran, at sa halip ay makinig sa kung ano mang walang katuturang pinagsasasabi ng "kaluluwa" mo. Kaya't kung meron man akong mensahe kay Maxene, ang masasabi ko na lang ay, "Magpasalamat ka dahil may mga tao pang nagmamalasakit na ituwid ka. Magpasalamat ka dahil hindi ka sinusukuan ng Diyos. At kung may natitira pang kahit kaunting pagka-Katoliko sa puso mo, magsisi ka na't sundin ang tunay na diwa ng 'Ama Namin' at 'Aba Ginoong Maria' na hanggang ngayo'y dinarasal mo pa rin, at mangumpisal ka na sa lalong madaling panahon. Magbalik-loob ka na sa Simbahang ipinakikilala ng Birheng nagpakita sa Fatima, Portugal, kung saan binasbasan ang mga rosaryo mo."⁵

"Ipangaral mo sana ang salita, maging masigasig ka sa kapanahunan at di man sa kapanahunan; sumaway, mangaral, magpayo nang buong tiyaga at aral. Sapagkat darating ang panahon na hindi na maaatim ng mga tao ang mabuting aral; sa halip, dala ng kanilang mga pithaya at sa pangangati ng kanilang mga tainga ay magbubunton sa kanilang sarili ng mga guro at itatalikod ang tainga sa katotohanan at ibabaling naman sa mga alamat."

2 TIMOTEO 4: 2-4

 

---

 

1. Source: "Maxene Magalona practices yoga to heal and release 'past traumas'" [GMA News Online] [BUMALIK]
2. "God is energy. God is love. And love is my religion. Therefore, God is my religion." — Sa ganitong mga pananalita, kung saan sadyang iniiwasan ang taguring "Cristiano" o "Katoliko" bilang pagkakakilanlan ng kanyang relihiyon, tahasang ipinahahayag ni Maxene ang kanyang pagkatalikod Sa Cristianong Pananampalataya. Sapagkat si Maxene ay isang binyagang Katoliko, maaari na siyang ituring na isang erehe (At posible pa ngang isang apostata, sapagkat ang pinaniniwalaan niyang "diyos" ay hindi na tumutugma sa mga pangunahing pagkakakilanlan ng Diyos.). [BUMALIK]
3. "Post-traumatic stress disorder (PTSD) is a mental and behavioral disorder that can develop because of exposure to a traumatic event, such as sexual assault, warfare, traffic collisions, child abuse, domestic violence, or other threats on a person's life. Symptoms may include disturbing thoughts, feelings, or dreams related to the events, mental or physical distress to trauma-related cues, attempts to avoid trauma-related cues, alterations in the way a person thinks and feels, and an increase in the fight-or-flight response. These symptoms last for more than a month after the event . . . A person with PTSD is at a higher risk of suicide and intentional self-harm." (Source: Wikipedia) [BUMALIK]
4. "There is no peer-reviewed scientific evidence that crystal healing has any effect; it is considered a pseudoscience. Alleged successes of crystal healing can be attributed to the placebo effect. Furthermore, there is no scientific basis for the concepts of chakras, being 'blocked', energy grids requiring grounding, or other such terms; they are widely understood to be nothing more than terms used by adherents to lend credibility to their practices. Energy, as a scientific term, is a very well-defined concept that is readily measurable and bears little resemblance to the esoteric concept of energy used by proponents of crystal healing." (Source: Wikipedia) [BUMALIK]
5. "If people attend to my requests, Russia will be converted and the world will have peace. If not, she [Russia] will scatter her errors throughout the world, provoking wars and persecutions of the Church. The good will be martyred, the Holy Father will have much to suffer, and various nations will be destroyed.
   "In the end my Immaculate Heart will triumph. The Holy Father will consecrate Russia to me; it will be converted, and a certain period of peace will be granted to the world. In Portugal the dogmas of the Faith will always be kept." — Mensahe ng Mahal na Birhen ng Fatima, July 13, 1917. (Source: The Miracle Hunter)

   Anong "Church" ang tinutukoy niya, hindi ba't ang Simbahang Katolika? Sino ba ang "Holy Father", hindi ba't ang Santo Papa? Ano ba ang mga "dogmas of the Faith" na mananatili sa Portugal, hindi ba't ang Pananampalatayang Katolika? Conversion (pagsisisi sa kasalanan at paninindigan sa Cristianong Pananampalataya) hindi religious syncretism (paghahalu-halo ng mga paniniwala ng iba't ibang relihiyon) ang nagdudulot ng kapayapaan sa mundo! [BUMALIK]

DISCLAIMER:
Ang iyong mga nabasa ay pawang sariling pagpapaliwanag ko lamang bilang isang indibiduwal na Katolikong layko batay sa aking sariling pagkakaunawa sa mga aral ng Simbahan, at sa gayo'y hindi dapat ituring na opisyal/pormal na kapaliwanagan ng Simbahang Katolika, at hindi rin kumakatawan sa panig ng alinmang samahang pang-Katoliko. — MCJEFF